Και ιδού, τους βλέπουμε εδώ. Δίπλα στη λίμνη πίνουν κρασί μαζί με νέκταρ και αμβροσία. Κάτω από το δέντρο, ο Διόνυσος, ο Ήφαιστος, ο Απόλλωνας, η Αφροδίτη και η Άρτεμις πίνουν πολύ κρασί και νέκταρ, τρώνε αμβροσία και γελάνε δυνατά. Πιο δίπλα, ο Δίας, η Ήρα, ο Ποσειδώνας και η Αθηνά κάνουν διάλογο. Μιλάνε για το δίκαιο, την πολιτική αρετή και τον νόμο. Ποιος είναι αυτός που γυμνάζεται εκεί; Είναι ο Άρης. Ετοιμάζεται για πόλεμο. Ιδού και η Δήμητρα με την Εστία. Η Εστία παρηγορεί τη Δήμητρα, γιατί η Περσεφόνη μόλις έφυγε για τον Κάτω Κόσμο. Ετοιμάζουν το φαγητό των θεών, με όλα τα καλά της γης, αχλάδια, μήλα, σταφύλια, σύκα. Και, φυσικά, νέκταρ και αμβροσία! Μόνο ένας θεός δεν φαίνεται. Αυτός πάνω στο δέντρο. Είναι ο Ερμής. Κάποια στιγμή, ρωτάει θυμωμένα:
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ: Είμαστε καλά, Ερμή! Το βλέπεις!
ΑΦΡΟΔΙΤΗ: Ναιιι! Είμαστε τέλεια!
ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Άλλο ένα κρασί!
ΑΡΤΕΜΙΣ: Άσπρο πάτο! στον Άδη. Δεν κάνω εμπόριο. Δεν μεταφέρω μηνύματα. Τι κάνω; Τι κάνουμε; Δεν κάνουμε τίποτα.
ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Αυτός δεν είναι καλά!
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ: Μια χαρά είμαστε εδώ. Ήσυχα. Έχουμε το φαγητό μας, τους νόστιμους καρπούς από τη γη.
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ: Μα τι, Ερμή; Δε μας θέλουν πια. Ο Όλυμπος δεν είναι πια το σπίτι μας. Η Ελλάδα δεν είναι η χώρα μας. Ο τόπος μας πλέον είναι εδώ.
ΔΙΑΣ: Τους δίνουμε τη φωτιά, φτιάχνουν πολιτισμό, αλλά καίνε τα δάση. Τους δίνουμε την πολιτική αρετή, φτιάχνουν δημοκρατίες, αλλά και σκληρές δικτατορίες. Τους βοηθάμε, μας κατηγορούν.
ΑΘΗΝΑ: Αν δεν μας θέλουν, δεν μας θέλουν. Δεν αρμόζει στους θεούς να παρακαλούν τους θνητούς.
ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Καλέ, ναι! Ας πιούμε άκρατο οίνο!
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ: Στην υγειά μας!
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ: Ωραίο το κρασί φέτος, Διόνυσε!
ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Κάθε χρόνο είναι καλό το κρασί μου!
ΕΡΜΗΣ: Ακριβώς! Δε σας νοιάζει ούτε η φωτιά ούτε η πολιτική αρετή. Σας πειράζει επειδή δε μας θέλουν πια. Αλλά εγώ θέλω να δω ξανά την Ελλάδα. Τον Όλυμπο. Κάτι με καλεί πίσω. Δεν ξέρω τι είναι. Έχω περιέργεια να δω πώς είναι η Ελλάδα πλέον.
ΕΡΜΗΣ: Ναι, στους προδότες! Θέλω να είμαι ανάμεσα στους θνητούς ξανά. Να δω αν έχω θέση εκεί. Τα λέμε!
Οι θεοί τον κοιτάζουν με απορία. Μόνο η Αθηνά και ο Δίας φαίνεται ότι τον κατανοούν.
ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Α, καλά! Αυτός δεν είναι καλά! Ας πιούμε άλλο ένα ποτήρι!
ΑΦΡΟΔΙΤΗ: Στην υγειά μας!
Καθώς ο Ερμής φεύγει, η Αθηνά φωνάζει:
Ο Ερμής, λοιπόν, ο αγγελιαφόρος των θεών, ψυχοπομπός και αργοφονιάς, βάζει τα χρυσά πέδιλα, παίρνει το ραβδί του και αρχίζει να πετά στον ουρανό προς την Ελλάδα.